Avustralyalı kazazede denizde geçirdiği zamanı ayrıntılarıyla anlatıyor

MANZANILLO, Meksika –

Kurumsal işinden ayrıldı ve okyanusu tek başına yelkenle geçme hayalinin peşinden gitmek için Meksika’ya taşındı.

54 yaşındaki Avustralyalı Timothy Shaddock, 9 metrelik katamaranını iki yıl önce Meksika’nın Pasifik tatil beldesi Puerto Vallarta’dan satın aldı. Yaşayacak bir yere ihtiyacı vardı ve izolasyonu seviyordu.

Çarşamba günü aylardır ilk kez karaya çıktıktan sonra Associated Press’e konuşan Shaddock, “Tabii ki, bir teknede yaşamak ve bir teknede yelken açmak iki farklı şey ve bu daha zorlayıcıydı.”

Shaddock, eğitim alanı olarak, Baja California Yarımadası ile Meksika anakarası arasındaki dar bir su parmağı olan Cortez Denizi’ni seçti.

Shaddock, “Farkındaydım ve gerçekten yapabileceğiniz tek hazırlık, tekneyi denize çıkarmak ve tekneyi denizde test etmek,” dedi. Kısa yolculuklara çıkar, teknede neyin işe yarayıp neyin yaramadığını fark ederdi ama Nisan sonunda kasırga mevsiminin geldiğinin bilincindeydi.

“Ya şimdiydi ya da gerçekten bir yıl daha bekleyemezdim” dedi.

Shaddock, “Gideceğiniz bir an var ve büyük olasılıkla durmayacaksınız,” dedi. “Ve o günü çok iyi hatırlıyorum, çünkü bir kez Pasifik’e varır varmaz, rüzgar ve akıntı arkanda kalır, tek yöndür, geri dönemezsin.”

Dolunay altında Cortez Denizi’nden Pasifik’e yelken açtı. Hafızasında tarihler belirsiz olsa da, Mayıs başı olduğunu düşünüyor.

“O dolunayda yelken açmak çok güzeldi” diye hatırladı. “Tekne hızlı hareket ediyordu. Açık bir geceydi. Rüzgar kuvvetliydi. Teknenin nasıl hareket ettiğine şaşırdım ve o ayın altında yelken açmak ve mükemmel yön bulmak çok iyi hissettirdi. Karar vermek çok kolaydı. Yelken açmaya devam etmek istedim.”

Haziran 2020’de salgının başlangıcında Meksika’ya vardığında, başlangıçta Meksika’nın merkezinde yabancı turistler arasında popüler olan büyüleyici bir sömürge kasabası olan San Miguel de Allende’de yaşadı.

Orada, ara sıra karada uygun bir ev bulma çabalarına rağmen, önümüzdeki üç yıl boyunca sürekli arkadaşı olan siyah ve kahverengi bir sokak köpeği olan Bella ile tanıştı.

Shaddock ve Bella yolculuklarına birkaç hafta kala bir fırtına her şeyi bir anda değiştirdi.

Shaddock, “Akım yön değiştiriyor. Yani sürükleniyorsanız, aniden bir daire içinde sürükleniyorsunuz. Ve rüzgar, her zaman değişiyor,” diye açıkladı Shaddock. “Dalgalar birçok yöne hareket ediyor ve hipnotize edici, aniden bir girdaptaymış gibi hissediyorsunuz.”

Yelkenini, bazı elektronik eşyalarını ve yemek pişirme yeteneğini kaybetti. Shaddock, diğer röportajlarında hala bir mayday çağrısı yapma kapasitesine sahip olduğunu söyledi, ancak bunu yapmamıştı. Neden olduğu belli değil.

Günler yorgunluğa karşı bir savaşa dönüştü: teknede bir şeyler tamir etmek, balık tutmak, yağmur suyu toplamak. Ertesi gün çok bitkin, çok zayıf olabileceği korkusuyla bunalmıştı.

Shaddock meditasyon yaparak, okyanusta yüzerek ve bir günlük yazarak rahatlık buldu.

Bella’yı tok ve memnun tutmak ona ek bir amaç veriyordu. İkili, çiğ balık ve yağmur suyuyla geçiniyordu.

Shaddock, 12 Temmuz’da bir helikopter sesini duyuncaya kadar muhtemelen denizde öleceğini düşündü. Pilotu Andres Zamorano, Shaddock’un aylardır gördüğü ve o zamandan beri arkadaş olduğu ilk kişiydi. Zamorano, balık sürülerini aramak için ton balığı teknesi Maria Delia’dan havalanmıştı.

En yakın karadan 1.200 mil uzaktaydılar.

Zamorano, Shaddock’un Bella’yı hayatta tutmak için hissettiği ahlaki yükümlülüğün ikisinin de hayatta kalmasına yardımcı olduğuna inanıyor.

Maria Delia’da Shaddock ve Bella’ya ilgi ve ilk yardım yağmuru yağdırıldı. Ekip üyeleri Bella’yı şımarttı ve patilerindeki kabarcıkları tedavi etti.

Teknenin kaptanı Oscar Meza, “Her gün istediği zaman köprüye gelirdi ve kahve içer, konuşurduk” dedi.

Kurtarmadan iki gün sonra tekne, ambarını doldurup ana limanı Manzanillo’ya dönmesine izin veren devasa bir ton balığı sürüsü buldu.

Shaddock, “En iyi an, tüm ton balığını yakaladıklarında yunuslarla birlikte olmaktı” dedi. “Seslerini duyuyorsun, hareket ettiklerini görüyorsun ve sihirlerini hissediyorsun. Bu özgürlüğün büyüsü ve neden hayatta olduğumuzun gerçeği.”

Salı günü aylardan sonra ilk kez karaya çıkmak, yalnız kalmaya oldukça alışmış biri için hem inanılmaz hoş hem de biraz rahatsız ediciydi.

Herkes Bella’yı sordu ve ardından Shaddock’un onu Maria Delia mürettebatından bir hayvansevere vermeye karar verdiği söylendiğinde morali bozuldu.

Shaddock daha sonra, “Avustralya büyükelçiliği bu kararı gerçekten benim adıma verdi,” dedi ve ülkesinin çok katı hayvan karantina yasalarına sahip olduğuna dikkat çekti.

Şimdilik Shaddock, ebeveynleri, kız kardeşi ve kızını görmek için yakında Avustralya’ya dönmeyi planlıyor. Hâlâ denizi seviyor, ancak karadan ne kadar süre sonra tekrar gözden kaybolacağından emin olmadığını söyledi. Sesinde hâlâ bir belirsizlik havası vardı.

“Kızım buraya gelebilir, beni alıp eve getirebilir” dedi. “Belki. Gelmek istiyor.”