Teksas’taki Rio Grande Vadisi’nden San Diego ve Tijuana’ya, ABD-Meksika sınırının bazı bölümlerinde toplanan birçok göçmen, Başlık 42 olarak bilinen salgınla ilgili kısıtlamalar bir kez sığınma talebinde bulunmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne ne zaman geçip geçmeyeceklerini sorgulamaya bırakıldı. Bitti.
Venezuela, Ekvador, Kolombiya, Peru ve Orta Amerika’dan seyahat eden bazı göçmenler, kısıtlamaların kaldırılmasıyla birlikte ABD topraklarında kalmalarının kendileri için daha zor olabileceğinden korkuyorlardı.
İşte 1.950 mil (3.140 kilometre) uluslararası sınır boyunca yaşanan bazı hikayeler:
——
45 yaşındaki Aylin Guevara, Ciudad Juarez’in kavurucu çölünde sınıra doğru yürürken adımlarını hızlandırdı.
Kendisine 16 ve 5 yaşlarındaki iki çocuğu ve eşi eşlik etti. Aile, ölüm tehditleri aldıktan sonra kıyı kentleri Kolombiya’dan kaçtı ve ABD’ye sığınmayı umdu.
Guevara, önceki geceyi bir otelde geçirdikten sonra sınıra gitmeye can atıyorlardı – “Tanrı ve bebek İsa’nın yardımıyla içeri girip gitmek” dedi.
Ancak Başlık 42’nin bitmesine sadece birkaç saat kala geldiklerinde, bir ABD göçmenlik görevlisi geçemeyeceklerini söyledi.
Onlara kesin bir sesle “Artık değil, bitti” dedi ve sağlarından veya sollarından 10 mil (16 kilometre) uzaktaki köprülere gitmeleri talimatını verdi.
——
Venezuelalı 24 yaşındaki bir öğrenci olan Maria Jose Duran, Meksika’nın Matamoros kentinde bir nehir kıyısında otururken gözyaşlarının eşiğindeydi.
Meksika göçmenlik yetkilileri, göçmenleri Rio Grande nehrini yürüyerek geçebilecekleri bir noktadan uzağa, doğaçlama bir kampa taşımaya çalışıyorlardı.
Duran, ailesinin maddi gücü yetmeyince üniversiteyi bıraktığını ve bir grup arkadaşı ve akrabasıyla ABD’ye doğru yola çıktığını söyledi. ABD sınırına varmadan önce Kolombiya ile Panama’yı ve ardından yarım düzine ülkeyi daha bölen hain Darien Gap’i geçtiler.
“Şimdi ne düşüneceğimi bilmiyorum, bu kadar zor bir yolculuktan sonra kendimizi bununla bulmak için,” dedi, akordeon telinin arkasında en az bir düzine Texas eyalet polisinin tüfekleriyle durduğu karşı kıyıya doğru işaret ederek.
Meksika tarafından, Teksas Ulusal Muhafızlarının göçmenleri dışarıda tutmak için başka bir tel örgüyü güçlendirdiği görülebiliyordu.
Daha sonra Duran, Rio Grande’yi ve dikenli telleri geçen diğer göçmenlerle birlikte bent boyunca yürürken görülebildi.
——
Meksika, Ciudad Juarez’deki sınır duvarının yanında sıraya giren yüzlerce göçmen, Perşembe günü hala karşıya geçiyor ve Başlık 42 kısıtlamalarının kaldırılmasından önceki saatlerde ABD Sınır Devriyesi tarafından kabul ediliyordu. Rakamlar son günlere göre oldukça düşüktü.
Ekvadorlu Washington Javier Vaca ve eşi Paulina Congo, 14 ve 7 yaşlarındaki iki çocukları ile birlikte kurallardaki değişiklikten haberdar değildi.
“Ve şimdi bizim için daha mı iyi yoksa daha mı kötü?” Kongo sordu. “Meksika’dan sığınma talebinde bulunduk ve dört ay sonra bizi reddettiler.”
Adını David olarak veren Salvadorlu bir adam, sınır dışı edilme korkusuyla sınırdan uzaklaşıp Ciudad Juarez’e geri döndü.
——
Arizona, Yuma’nın ücra çöl topluluğundaki yetkililer, bu hafta gelen günlük ortalama göçmen sayısının 300’den 1.000’e çıkmasının ardından alarma geçti.
Perşembe günü erken saatlerde Colorado Nehri’ni geçerek Yuma bölgesine giren yüzlerce kişi, daha sonra yetişkinleri ve çocukları otobüslere bindiren sınır görevlilerine teslim oldu.
Belediye Başkanı Doug Nicholls, Federal Acil Durum Yönetim Teşkilatı kaynaklarının ve Ulusal Muhafız birliklerinin kendisine ve diğer küçük sınır topluluklarına gönderilebilmesi için federal hükümetten ulusal bir felaket ilan etmesini istedi.
Göçmenlerin çoğu, sınırdan uzakta, kar amacı gütmeyen kuruluşlar tarafından işletilen sığınma evlerine naklediliyor, ancak yeterli ulaşım yoksa sınır görevlileri onları topluluklara bırakacak. Nicholls, yetkililerin kendisine Cuma günü Yuma İlçesindeki 141 kişiyi serbest bırakmayı planladıklarını söylediğini söyledi.
“Soru gelmeye devam ediyor: ‘Şimdi ne olacak?’ Nicholls, “Bu soruyu iki yıldır soruyorum, cevap yok” dedi. “Daha önce hiç olmadığımız bir durumdayız.”
——
Sığınma başvurusunda bulunma şansı için günlerce bekleyen yüzlerce göçmen, Perşembe günü Tijuana’yı San Diego’dan ayıran yüksek çelik direkler boyunca sıraya girdi.
Bir noktada bir ABD Sınır Devriyesi ajanı eğildi ve tozlu zeminde bayılan bir kadınla konuştu.
Diğerleri sınırı doldurmamayı seçti, bunun yerine Tijuana’daki barınaklarda kalarak mevcut iltica randevularını beklemek veya onları internet üzerinden almaya çalışmak. Agape Mision Mundial sığınağının parlak sarı binalarında yüzlercesi vardı, daha fazlası evrak ve birkaç eşyadan biraz daha fazlasıyla metal kapıya geldi.
37 yaşındaki Daisy Bucia, aldığı ölüm tehditleri nedeniyle Meksika’nın Michoacan eyaletinden kaçtıktan sonra 15 yaşındaki kızıyla birlikte üç aydan uzun bir süre önce sığınma evine geldi. İkili, Cumartesi günü California, Calexico’daki sınırın ötesinde bir iltica randevusu için iç kesimlerdeki Mexicali şehrine giden bir otobüse binmeyi bekliyordu.
——
Arizona sınırından uzakta sığınmacılara yardım eden kar amacı gütmeyen kuruluşların liderleri, yeni senaryo için mümkün olduğunca hazır olduklarını söylüyor.
Eyaletin en büyüğü olan Tucson barınağı Casa Alitas’ın yönetici müdürü Teresa Cavendish, “Elimizden gelenin en iyisini yapacağız ve mevcut tüm kaynaklarla buna yaklaşacağız” dedi. “Ama yeterli olmayabilir.”
Güney Arizona Katolik Toplum Hizmetleri, Casa Alitas’ın erkekler için yeni 300 yataklı tesisini ve aynı zamanda kadınları, aileleri ve savunmasız kişileri geçici olarak barındıran 1.000’den fazla yatak kapasiteli diğer dört yeri yönetiyor.
Bu hafta kuruluşun Phoenix’teki Karşılama Merkezini ziyaret eden Uluslararası Kurtarma Komitesi başkanı David Miliband, teşkilatın oradaki sığınmacı sayısında herhangi bir artışın üstesinden gelme yeteneğine olan güvenini dile getirdi. 340 yataklı barınağın kapasitesi yarıdan azdı.
Miliband, “Mücadele, organize ve insani bir şekilde yapıldığı sürece yönetilebilir.” Dedi.
Sakin bir güney Phoenix mahallesindeki merkezin sözleşme yöneticisi Beth Strano şunları söyledi: “Geçen yıl 50.000 kişiye ve ondan önceki yıl 38.000 kişiye, müşterilerimiz veya toplum üzerinde herhangi bir olumsuz etki olmaksızın hizmet verdik.”
——
Kaçakçılar, Guatemalalı Sheidi Mazariegos ve 4 yaşındaki oğlunun Meksika’nın Matamoros kentine gitmesine yardım etti ve burada kendisi ve çocuğu Rio Grande’yi bir sal üzerinde geçti.
Ancak Sınır Devriyesi ajanları ikiliyi bir hafta önce Texas, Brownville yakınlarında gözaltına aldı. Perşembe günü, 26 yaşındaki ve oğlu, toplam 387 göçmen taşıyan iki uçuştan biriyle Guatemala’ya geri döndü.
Mazariegos, “Girmek için bir fırsat olduğunu haberlerde duydum.” Dedi. “Radyoda duydum ama hepsi yalandı.”
——
Tijuana’daki bir sınır duvarında, güneş dik bir tepenin üzerinden batarken göçmenler yoldan geçenlerden battaniye, yiyecek ve su istedi.
41 yaşındaki Gerson Aguilera, üç çocuğu ve eşiyle birlikte saat 16:00 civarında Tijuana’ya gidip sığınma talebinde bulundu. Honduras, Tegucigalpa’dan Aguilera, organize suçluların haftada 2.000 Honduras lempira (yaklaşık 81 ABD Doları) ödediği şantaj parasının iki katını ödemesini talep etmeye başlaması üzerine kendisinin ve ailesinin kaçtığını söyledi.
Aguilera gözlerinde yaşlarla “Bu çok zor. Bir ödeme için seni öldürürler” dedi.
Kaynak dükkanı sahibi Aguilera, 2020’de daha önce de tehditler nedeniyle evinden ayrıldığını ancak ortalık sakinleşince geri döndüğünü söyledi. Bu artık bir seçenek değildi.
Aguilar, “Tanrı’nın bize yardım etmesini istiyoruz” dedi.
——
Meksika, Matamoros’tan Associated Press muhabirleri Gerardo Carrillo, Ciudad Juarez’den Maria Verza, Guatemala Şehrinden Sonia Perez D. ve Tijuana’dan Suman Naishadham bu rapora katkıda bulundu. Phoenix’ten kar bildirildi.
Kaynak : https://www.ctvnews.ca/world/scenes-from-the-u-s-mexico-border-amid-expiration-of-title-42-1.6396255