‘Buna uyuşma’: Silahlı ölümler yüzünden umutsuzlukla mücadele

BUFFALO, NY –

Giderek artan bir şekilde Amerika kendi kendisiyle savaş halinde gibi hissediyor.

New Orleans’ta, yeni yıla sadece birkaç gün kala, 14 yaşındaki bir kız, babası ve amcasıyla birlikte vurularak öldürüldü. Birkaç gün sonra, Virginia’daki bir sınıfta, altı yaşındaki bir çocuk silahını çıkardı ve birinci sınıf öğretmenini vurdu. Bu haber, geçen hafta sonu California’daki bir dans stüdyosunda 11 kişinin ölümüyle sonuçlanan toplu silahlı saldırıyla gölgelendi. Bir gün sonra ve birkaç yüz mil uzakta, bir çiftçi sahil kasabasında ateş açarak yedi iş arkadaşını öldürdü. Cumartesi günü erken saatlerde Los Angeles’ın lüks bir mahallesindeki kısa süreli kiralık bir evde açılan ateş sonucu üç kişi daha öldü ve dört kişi yaralandı.

Kurbanların yerleri, koşulları ve isimleri, görünüşte sonsuz bir kan ve keder izinde bir araya geldiğinde, tüm silahlı çatışmaları takip etmek bile bunaltıcı hale geldi.

Ve pek çok Amerikalı, her şeyin yakında değişeceği konusunda son derece karamsar. Başkan Joe Biden geçen yıl silahlı şiddetle mücadele için bir yasa tasarısını imzaladığında – bir nesilde Kongre’den geçen bu türden ilk önlem – önemli bir çoğunluk bunu destekledi. Ancak Pew Araştırma Merkezi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, yüzde 78’i bunun çok az veya hiç bir işe yaramayacağına inandıklarını söyledi.

Güney Kaliforniya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanı ve daha uzun süredir silahlı şiddet üzerine çalışan bir sosyolog olan Pedro Noguera, çok sayıda cinayet ve siyasi tepkinin buz gibi hızı “güçsüzlük ve umutsuzluk duygusu besliyor” dedi. yirmi yıldan fazla.

“Kimsenin bulunduğumuz nokta hakkında iyi hissettiğini sanmıyorum – silah tutkunları bile” dedi.

Ancak tüm bunlar size Amerika’nın silahlı şiddet konusunda uyuştuğunu düşündürecekse, Zeneta Everhart aynı fikirde olmayacaktır. şiddetle.

Everhart’ın o zamanlar 19 yaşındaki oğlu Zaire, geçen Mayıs ayında bir Buffalo süpermarkette yarı zamanlı işinde çalışırken, öldürmek için Siyahları arayan silahlı bir adam baskın yaptı. Saldırıda on kişi öldü. Zaire boynundan vuruldu ama hayatta kaldı.

“Ülkenin buna karşı uyuştuğunu düşünmüyorum, ancak ülkenin hüsrana uğradığını düşünüyorum” dedi. “İnsanların yorgun olduğunu düşünüyorum.”

“Biliyorsunuz, bunu duymak istemiyoruz. Silahlı şiddet sonucu ölen çocuklarımızı duymak istemiyoruz ve California stüdyo saldırısında öldürülen yaşlılarımız hakkında bir şeyler duymak istemiyoruz.” “Ne kadar korkunç. Ne kadar yürek parçalayıcı.”

Ancak bu, Everhart ve diğerlerini şiddeti durdurmanın yollarını bulma konusunda daha da kararlı hale getiriyor.

Süpermarkette vurulduktan bir ay sonra, o ve diğer kurbanların akrabaları, silah güvenliği yasasının gerekliliği hakkında bir Meclis komitesi önünde ifade vermek için Washington, DC’ye gittiler. Biden iki hafta sonra silahlı şiddet yasa tasarısını imzaladı.

Bu başarı ve oğlunun devam eden iyileşmesi ona enerji veriyor.

Ancak silahlar ve şiddetle ilgili tutumların çoğu zaman çelişkili olduğu bir ülkede, bir eylem planı çizmek zor bir hesaptır.

Genel olarak, Chicago Harris Üniversitesi Kamu Politikası Okulu ve Associated Press-NORC Halkla İlişkiler Araştırma Merkezi tarafından 2022’de yapılan bir ankete göre, Amerikalıların yüzde 71’i silah yasalarının daha katı olması gerektiğini söylüyor. Ancak aynı ankette yüzde 52, kişisel güvenlik için Amerikalıların silah sahibi olma hakkını korumanın da son derece önemli olduğunu söyledi.

Geçen yılki silahlı şiddet yasası, gençlerin silah satın alması, daha fazla ev içi istismarcıya ateşli silah verilmesini reddetmesi ve yerel yetkililerin tehlikeli olduğuna karar verilen kişilerden geçici olarak silah almasına yönelik gereklilikleri kademeli olarak sertleştirmek için tasarlandı. 13 milyar dolarlık maliyetinin çoğu ruh sağlığı programlarına ve okullara gidecek.

Ancak bu yıl, vurularak öldürülenlerin sayısı şimdiden son derece cesaret kırıcı.

Ülkenin geçen yılki ilk toplu infazı 23 Ocak’ta gerçekleşti. Associated Press, USA Today ve Northeastern Üniversitesi tarafından derlenen bir veri tabanına göre, bu yılın aynı tarihine kadar, ülke zaten altı toplu infaza maruz kalmış ve 39 kişi ölmüştü. 2006’dan bu yana ABD’de en az dört kişinin ölümüne yol açan her saldırıyı takip ediyor.

Quinnipiac Koleji’nde silahlı şiddet ve kamu politikası üzerine çalışan bir profesör olan Mark Gius, “Maalesef buna karşı bağışık hale geldiğimizi düşünüyorum” dedi. “Hayatın bir parçası haline geldi.”

14 yaşındaki kızı Jaime, 2018’de Florida’daki bir Parkland lisesine silahlı bir kişinin saldırması sonucu hayatını kaybeden Fred Guttenberg, şiddetin ne kadar bunaltıcı olabileceğini çok iyi biliyor.

Bu çekimlerdeki ani içgüdü, “İşte yine başlıyoruz” diye düşünmek olduğunu söyledi. Ama orada bitmiyor.

“Amerikalıların umurunda olmadığından değil. Mesele çok ileri gitmesine izin vermemizdir” dedi. “Amerika dikkatini veriyor. İnsanlar bu konuyla hiç olmadığı kadar meşgul.”

Yıllardır Kongre ve Florida’da, cephane satın alan kişilerin silah satın almak için gereken aynı geçmiş kontrollerinden geçmesini gerektiren “Jaime Yasası” olarak bilinen yasa için bastırıyor. Faturalar defalarca durdu ama o pes etmiyor.

Parkland gibi toplu cinayetler dikkatin çoğunu çekerken, Amerika’nın yılda yaklaşık 45.000 ateşli silah ölümünün yarısından fazlası intihardan kaynaklanıyor.

Silahlı cinayetlerin büyük çoğunluğunda yalnızca bir veya iki kişi öldü. Bu ölümlerin çoğu, yetkililer ve geride kalan insanlar dışında ilgi görmüyor.

USC’den Noguera, “Üzücü olan da bu,” dedi. “Şu anda durumun ne kadar tehlikeli olduğunu anlamak için doğrudan etkilenmek gerekiyor.”

Silahlardan nefret eden insanların bile kendilerini silah alıp almamaları gerektiğini merak ederken bulabilecekleri bir durum yarattı.

“Anlaşılabilir,” dedi. “İnsanlar şöyle düşünüyor: Eğer devlet bizi koruyamıyorsa, o zaman biz kendimizi korumalıyız.”

Buffalo süpermarket saldırısından sekiz ay sonra, doktorlar şu ana kadar Everhart’ın oğlunun vücuduna saplanmış, bazıları hayati organlara tehlikeli bir şekilde yakın olan tüm mermi parçalarını çıkaramadı. Ancak onun hayatta kalması, onu hükümeti değişim için zorlamaya motive ediyor ve diğerlerini, bir başka silahlı saldırı haberi duyduklarında savaşmaktan vazgeçmemeye teşvik ediyor.

“Buna uyuşma,” dedi. “Bu seni incitmeli. Bir şeyler hissetmelisin.”