Cormann’ın Kiev’deki ‘olağanüstü’ günü ve Zelensky hakkında ne düşündüğü

“İşi seviyorum” diyor. “Zor bir iş ama harika bir iş.

“Sürecin başında farklı görüşler olsa bile, ülkeleri ortak bir noktada bir araya getirme fırsatına sahip olmanız inanılmaz derecede tatmin edici.”

Sipariş vermek için duraklıyoruz. Restaurant Bon, bir Fransız-Asya füzyonudur ve Fransız sanayici tasarımcı Philippe Starck (Steve Jobs’un süper yatını donatan) tarafından tasarlanan göz alıcı dekor, modaya uygun bir zenginlik sunarken, hafta içi öğle yemeği menüsü – Cormann’ın yemek yerken go-to burada – şaşırtıcı derecede uygun, bir içkiyle iki çeşitli menü için sadece 34,50 € (55,95 $) geliyor.

Fransızca sipariş verirken tom yum soslu tempura karideslerini ve morina balığını tercih ediyor; Muz yaprağında miso soslu patlıcan ve kraliyet çipurasını seçiyorum.

Bir kadeh şarap içip içmediğimizi sorduğumda, set menünün bir içkiyle geldiğini hatırlatıyor. “Fransa’dayız,” diyor gülerek.

Su pırıl pırıl ve şarabı Chablis; benimki çok içilebilir bir pinot noir.

Cormann Paris’e vardığında, salgın dünya çapındaki ekonomileri kasıp kavurmuş, ekonomik büyümeyi baskılamış ve şu anda ekonomileri felce uğratan çok yüksek enflasyonu harekete geçirmişti.

Görevde yedi aylıkken, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in tankları Ukrayna’ya girdi.

“İşgalden birkaç saat sonra, Rusya’nın saldırı savaşını uluslararası hukukun ihlali olarak en güçlü şekilde kınayan ve Ukrayna’ya dayanışma ve desteğimizi ifade eden çok net ve vurgulu bir açıklama yayınladık” diyor. “OECD’nin 60 yılı aşkın tarihinde, ilk kez bu kadar siyasi bir açıklama yaptı.”

Putin’in 2014’te Kırım’ı yasadışı bir şekilde ilhak etmesinden bu yana süreç donmuş olsa da, Rusya teknik olarak OECD’ye katılım için hâlâ adaydı. Şimdi ise tamamen durduruldu.

“Rusya’nın tüm OECD politika organlarına katılımını askıya aldık. Moskova’da bir ofisimiz vardı, o ofisi kapattık ve OECD’nin artık Kiev’de bir ofisi var.”

Cormann yönetiminde örgüt, bir dayanışma gösterisi olarak Ukrayna’da büyükelçiliklerini kuran veya yeniden açan hükümetlerin akınına katıldı. Avustralya hükümeti, güvenlik endişelerini öne sürerek diplomatik görevini yeniden canlandırma konusunda bir aykırıdır.

Cormann, Polonya sınırından 10 saatlik bir tren yolculuğunun ardından 28 Şubat sabahı 4’te Kiev’e vardığında ne kadar normal hissettiğini görünce çok şaşırdığını söylüyor.

“Kiev’de seyahat ederken kendimi güvende hissettim” diyor.

“Bir günlüğüne Kiev’de olmak oldukça sıra dışıydı. Beklediğimden çok daha normaldi, hemen hemen diğer başkentler gibiydi – sabahları gelen yoğun banliyö trafiği, dışarıda alışveriş yapan veya otobüsü bekleyen, çocuklarıyla sokaklarda yürüyen çok sayıda insan.

Savaşı kabul eden yalnızca hükümet binalarının etrafındaki yoğun güvenlikti.

OECD, 1991’deki bağımsızlığından bu yana Ukrayna ile çalışıyor, ancak savaştan bu yana anavatanlarından kaçan milyonlarca öğrenci mültecinin eğitimini desteklemek ve daha yakın zamanda temelleri atmak için çalışan ilişki hızlandı. ülkenin nihai yeniden inşası.

Ukrayna, OECD’ye katılmak istiyor çünkü üyelik, savaş sonrası yeniden inşası için hayati önem taşıyan küresel sermaye piyasalarına daha iyi erişim sağlayacaktır. Ancak üyelik, ülkenin kendisini katı uluslararası standartlarla uyumlu hale getirmesini gerektiriyor ve Cormann, resmi katılım müzakereleri başlamadan önce “yapılacak çok ödev” olduğunu söylüyor. Savaştan önce Ukrayna gol attı Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün Yolsuzluk Algılama Endeksi’nde 100 üzerinden 32.

Yine de ülkenin gidişatı konusunda iyimser. Ukrayna, OECD’nin Rüşvetle Mücadele Sözleşmesini önümüzdeki iki yıl içinde imzalamak için çalışıyor.

“Ukrayna sadece reforma açık değil, aynı zamanda daha iyi, daha güçlü ve daha modern bir ülkeyi yeniden inşa etme konusunda oldukça motive, çok odaklanmış ve enerji dolu” diyor.

“Ukrayna’nın hükümetin operasyonlarını devam ettirmesine gerçekten hayranım.”

Kiev’in CBD’sinden yaklaşık 25 kilometre uzaklıktaki Irpin’e gittiğinde buna ilk elden tanık oldu. Irpin’in köprüsü, yüzlerce mültecinin kırık çimento altında bir araya toplanmış halde fotoğraflandığı savaşın erken bir görüntüsü oldu.

Cormann, “Yıkılan köprü hala orada, olanların bir anıtı, ancak hemen yanında yeni bir köprünün yüzde 95’i var ve bu bir yıldan az bir süre içinde,” diyor.

“Savaşla ilgili tüm trajedi ve tüm dehşete rağmen, diğer tarafa geçmeye devam etmek için onların katıksız dayanıklılığından ve kararlılığından ilham almalısınız.”

Cormann, savaş başlamadan önce Glasgow’daki COP26 zirvesinde Ukrayna direnişiyle en çok özdeşleşen Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ile ilk kez bir araya geldi. Kiev’de farklı bir adamla karşılaştı.

“Muazzam bir sorumluluk yükü taşıyor. Cormann, omuzlarındaki bu sorumluluğun ağırlığını görebilirsiniz” diyor.

“Görüşmeler arasındaki 16 ayda gözle görülür şekilde yaşlandı. Ülkesine liderlik ederek ve dünya çapında Rus saldırganlığına karşı özgürlük ve demokrasi mücadelesine liderlik ederek inanılmaz bir iş çıkarıyor.”

Cormann’la 2009’da ilk tanıştığımda, Canberra’dan Kiev’e bir yolculuk onun radarında olmayabilirdi. Ben basın galerisinde bir muhabirdim ve o, muhalefet siyasetinin mekaniğinde gezinen WA’dan genç bir senatördü. Ama yükselişte olduğu çok açıktı.

Koalisyonu eski İşçi Partisi başbakanı Kevin Rudd’un emisyon ticaret planını desteklemekten uzaklaştırmada kilit bir rol oynadığında yükselişi hızlandı ve muhafazakar Tony Abbott’un yerini aldığı ılımlı olan Liberal muhalefet lideri Malcolm Turnbull’un devrilmesine yardımcı oldu.

Abbott, 2013 yılında karbon fiyatlandırma mekanizmasını yürürlükten kaldırma vaadinin ardından Koalisyon için gücü geri aldı.

2009’daki bu savaş, Avustralya’nın iklim savaşlarını tetikledi ve büyük partilerin beş başbakanı karıştırdığı on yıllık siyasi istikrarsızlığa katkıda bulundu..

Ve Liberallerin son başbakanı Scott Morrison nihayet parti odasını sıfıra indirmeyi başarsa da, artık çok geçti. Halkın zihninde Koalisyon, iklim eylemi konusundaki tüm güvenilirliğini yitirmişti ve geçen yıl Cormann’ın Paris’e taşındığı İşçi Partisi’ne olan kaybına katkıda bulundu.

O zamanların partizanlığını özlemediğini söylüyor. “Beni yanlış anlamayın… Parlamentoda geçirdiğim zamana büyük bir sevgiyle ve elimden gelenin en iyisini yaptığımın bilinciyle geriye bakıyorum.”

Ancak tüm görevler gerçekleştirilmedi. Avustralya’nın kurumlar vergisi oranını yüzde 30’dan düşürme mücadelesini kaybettiği için pişmanlık duyuyor. “Belki daha iyi bir iş çıkarsaydım, Avustralya uluslararası alanda daha rekabetçi bir konumda olabilirdi diye düşündüğüm şeylerden biri de bu.”

O dönemin siyasetinin acımasızlığı göz önüne alındığında – Cormann, Turnbull’un siyasi emellerinin ikinci kez engellenmesinde rol oynadı ve başbakanlığına darbe de lütuf verdi – pişmanlığının bir politika değil, bir politika olması şaşırtıcı bir şey. kişisel.

Cormann, bu liderlik savaşları sırasında tüm eylemlerinin arkasında duruyor, ancak muhtemelen yol boyunca arkadaşlarını kaybettiğini üzüntüyle kabul ediyor.

“Korkunç bir zamandı ama sonunda, bazen koşullar içinde yargılarda bulunmanız gerekir… onları siz gerçekleştirmemiş olsanız bile, onları çözmeniz gerekir ve ben zor ve zor olanları çözmeye çalıştım. Partinin ve ülkenin çıkarları için tatsız koşullar ve verdiğim kararların arkasındayım.”

İklim savaşları, Cormann’ın OECD işi için adaylığına zarar verme tehdidinde bulundu. Eleştirmenler, şiddetle reddettiği bir suçlama olmasına rağmen, onu bir iklim değişikliği inkarcısı olarak resmetti. “Asla bir iklim inkarcısı olmadım” diyor. “Beni iklim inkarcı olmakla suçlamaktan bahsediyorum çünkü bunu yapmamız gerektiğini iddia etmeye cüret ediyorum. [address climate change] etkili bir şekilde mi?”

Karşı çıktığı şey eylem değil, bölük pörçük tepkilerdi ve o sırada Avustralya’nın küresel bir yaklaşım yerine hareket etmesinin Avustralya’nın ticarete bağımlı ekonomisine zarar verirken sadece açık deniz emisyonları olacağı konusunda uyarıda bulundu.

Konumunun tutarlılığının kanıtı olarak OECD’deki çalışmasına işaret ediyor. Ekibi, eşgüdümlü küresel tepkileri daha iyi bilgilendirmek için çalışmaya başladı ve çeşitli emisyon azaltma politikalarının etkililiğe karşı maliyetlerini ölçtü. Bunun, karbon azaltma yöntemlerini düşünen hükümetlere bu kararları verirken kullanmaları için zor veriler sağlayacağını savunuyor.

“Artık 15 yıldan fazla bir süredir gerekli olduğunu savunduğum şeyi kolaylaştırmaya yardımcı olabileceğim bir konumdayım, çok uzun süredir gerekli olduğunu hissettiğim şeyi şimdi yapıyorum” diyor.

Cormann’ın OECD teklifi, iki partinin de desteğini aldı; bu, Rudd’un Avustralya’nın desteğini BM genel sekreterliği görevine aday göstermesini istediğinde hükümetinin Rudd’a reddettiği bir şeydi.

Ancak Cormann, eski politikacıların uluslararası işler için teklif vermelerinin otomatik olarak iki partinin de desteğini tetiklemesi gerektiğine inanmıyor. “Kapsamlı bir kural koyabileceğinizi düşünmüyorum, bence hükümetler ve muhalefetler bu kararı duruma göre verecek.”

Cormann’ın Avustralya siyasetindeki zamanından beri kalıcı arkadaşlarından biri, Avustralya’nın büyükelçisi olarak Washington’a atanmadan önce Hokey saymanıyken yakın bir şekilde çalıştığı Joe Hockey’dir.

Çift, harcama kesintileriyle dolu bir bütçe sunmadan önce, 2014’te Hazine dışında puro içerken filme alındığında, yıkıcı bir şekilde resmedilen bir dostluktu. Hala onları içiyor mu?

Kuru bir sesle, “Son baktığımda ara sıra puro içmek yasa dışı değildi,” dedi.

Jacqueline Maley’den haberler, görüşler ve uzman analizlerle federal siyasetin gürültüsünü azaltın. Aboneler haftalık Inside Politics haber bültenimize buradan kaydolabilirler.