Mars gezicileri Hansel ve Gretel gibi mağaraları keşfedebilir: çalışma

Dünyadaki şehirler, konut kıtlığını çözmek için sürekli bir mücadele içindeyken, Mars’taki pazar şimdiden kızışıyor.

Arizona Üniversitesi’ndeki mühendisler, otonom araçların hareket etmesine izin verebileceğini söyledikleri bir sistem geliştirdiler. astronotlar için yaşam alanlarını araştırın mağaralarda ve diğer yeraltı özelliklerinde. İnsanlar mağaraları evleri olarak görmeyeli uzun zaman oldu, ancak araştırmacılar, kızıl gezegendeki yeraltı yapılarının, insanlar nihayet Mars’a vardığında barınak için en iyi seçeneklerden bazılarını sunacağını söylüyor.

Arizona Üniversitesi’nde elektrik ve bilgisayar mühendisliği doçenti olan Wolfgang Fink bir medya açıklamasında, “Lav tüpleri ve mağaralar astronotlar için mükemmel yaşam alanları oluşturur çünkü bir yapı inşa etmeniz gerekmez.” Dedi. “Zararlı kozmik radyasyondan korunuyorsunuz, bu yüzden tek yapmanız gereken onu güzel ve rahat hale getirmek.”

Fink ve ortak yazarları, bilimsel dergide yayınlanan hakemli bir çalışmada sistemin nasıl çalıştığını ayrıntılı olarak açıkladılar. Uzay Araştırmalarındaki Gelişmeler Yaklaşımları, farklı gezici araç türlerini bir “örgü topoloji ağı” aracılığıyla birbirine bağlayacak bir iletişim ağını içeriyor.

Bu bağımsız geziciler, daha büyük bir “ana” gezici tarafından konuşlandırılacak ve Mars yüzeyinin üzerinde ve altında kendi başlarına seyahat edecek, sürekli olarak çevrelerini izleyecek ve uzayda nerede olduklarına dair farkındalığı sürdüreceklerdi. Ayrıca kablosuz bir veri bağlantısı aracılığıyla birbirleriyle iletişim halinde olacaklardı.

Gezginler, iletişim menzilinin dışına çıkıp kaybolmaktan kaçınmak için, tıpkı klasik Alman peri masalındaki Hansel ve Gretel’in bir ekmek kırıntısı izi bırakması gibi, yol boyunca iletişim düğümleri konuşlandıracaktı.

Efsanevi kardeşlere saygı duruşunda bulunan ekip, patent bekleyen sistemlerine “Breadcrumb Tarzı Dinamik Olarak Dağıtılan İletişim Ağı” paradigması veya DDCN adını verdi.

Fink, “Bizim senaryomuzda, ‘ekmek kırıntıları’, bir mağara veya başka bir yer altı ortamından geçerken sensörleri dağıtan, gezici araçların üzerine bindirilen minyatür sensörlerdir” dedi.

Bir gezici, sinyalin zayıfladığını ancak yine de menzil içinde olduğunu algıladığında, son düğümü yerleştirdiğinden bu yana ne kadar mesafe kat etmiş olursa olsun, bir iletişim düğümü düşürür.

Fink, “Yeni yönlerden biri, fırsatçı konuşlandırma dediğimiz şeydir – ‘ekmek kırıntılarını’ önceden planlanmış bir programa göre değil, gerektiğinde konuşlandırmanız fikri,” dedi.

Fink ve ortak yazarları, yeni yaklaşımlarının NASA’nın sorunlarından birine değinmeye yardımcı olabileceğini söylüyor. Uzay Teknolojisinin Büyük Zorlukları kuyruklu yıldızlar, asteroitler, aylar ve gezegen cisimleri üzerindeki ortamlarda güvenli bir şekilde geçiş yapmak için gereken teknolojiyi sağlayarak. NASA’nın Büyük Zorlukları, insanların ve robotların herhangi bir hedef yüzey üzerinde, üzerinde veya altında keşif yapmasına izin veren hareketlilik sistemlerine duyulan ihtiyaç gibi, uzayla ilgili kritik sorunları çözen yenilikçi çözümler için verilen açık bir çağrıdır.

DDCN konsepti iki yoldan biriyle çalışabilir. Bir modda, bir ana gezici, Mars mağaralarını ve lav tüplerini keşfederken gezici araçlar tarafından iletilen verileri pasif olarak alır. Diğerinde, ana gezici, gezicilere nereye gideceklerini söyleyen orkestratör olarak hareket eder.

Her iki mod da, bir gezici ekibinin yer altı ortamlarında yüzeydeki “ana gezici” ile teması kaybetmeden gezinmesine izin vermelidir. Lidar olarak da bilinen bir ışık algılama ve mesafe belirleme sistemi ile donatılan geziciler, mağara geçitlerini üç boyutlu olarak bile haritalayabilir.

Makale, Alman Astrobiyoloji Derneği başkanı Dirk Schulze-Makuch’tan övgü toplayarak güneş sistemi keşfi alanında biraz dikkat çekti.

Schulze-Makuch bir medya açıklamasında, “Bu yeni makalede tanıtılan iletişim ağı yaklaşımı, yeni bir gezegensel ve astrobiyolojik keşif çağını müjdeleme potansiyeline sahip.” Dedi.

“Sonunda, Mars lav tüpü mağaralarını ve buzlu ayların yeraltı okyanuslarını – dünya dışı yaşamın mevcut olabileceği yerleri – keşfetmemize izin veriyor.”