‘Otel yandı’: Rodos’ta mahsur kalan kızgın turistler arasında öleceğini sanan büyükanne | Dünya Haberleri

Rodos havaalanının zemininde, yorgun uykular.

Alevler yaklaşırken otellerinden kaçan insanlar.

Bazıları canı pahasına koşuyor.

Bir köşede, bir turist olan Corina ile karşılaşıyoruz. Danimarkakocası Peter ve kızı Mathilde ile birlikte.

Küçük bir yığın halinde yatıyorlar, giysilerini tuz lekeleri kaplıyor.

Hava durumu – en son: Korfu’da en az 18 bölgede yeni tahliyeler

Corina, orman yangınlarının kendilerine doğru geldiği ve gitme zamanının geldiği söylendiğinde Kiotari’de kaldıklarını açıklıyor.

11 km (6,8 mil) boyunca kavurucu sıcaklıklarda yürüdüler, ancak güvende olduklarını düşündükleri her seferinde alevlerin yeniden yakın olduğu söylendi.

Sonunda tek seçenekleri kıyıda bekleyen bir tekneye binip adanın kuzeyine doğru yelken açmaktı.

Artık adrenalin etkisini yitirdi, şok etkisini göstermeye başladı.

Corina ağlamaya başlayarak “En büyük çocuğumu ve torunumu bir daha evde görememekten korkuyordum” diyor.

“Öleceğini mi düşündün?” Soruyorum.

“Evet, yangın hemen arkamızdaydı. Korkunçtu” diye yanıtlıyor.

“Dün otelden tahliye edildik ve sahile indirildik. 11 km yürüdük ve yine ne yapacağımızı bilemez halde sahile gönderildik.

“Sonra ordu gelip bizi aldı ve daha güneye götürüldük.

Daha sonra polis botu geldi ve bir bot daha geldi, biz de tahliye edildik” dedi.

Devamını oku:
Uçuşlar, Rodos’tan yüzlerce Britanyalıyı tahliye edecek
Tatilcilerin ne gibi hakları var?
Sıcak hava dalgası tatilinizi nasıl etkileyecek?

Sudayken bile korkutucuydu, dedi Corina.

“Ateş bizimle birlikte ilerliyordu. Otel yanmıştı.

“Bu yüzden elimizde ne varsa burada oturuyoruz” dedi.

Sabah 2.30’da bir tekneye bindikten sonra, sabah 6’ya kadar Rodos’a varamadılar.

Turistler yerde uyurken rahatlama, bitkinlik, korku ve öfke

Havaalanında tatilcilerle konuşurken onun hikayesi yaygın.

Duygu yüklü bir atmosfer; rahatlama, bitkinlik, olabileceklere karşı korku ve öfke karışımı.

Ve saatler geçtikçe, hakim olmaya başlayan duygu öfkedir.

Konuştuğumuz her turist aynı soruyu soruyordu: “Tatil şirketim nerede?”

Çoğu, Rodos sakinlerinin kendilerini desteklemek için evlerini ve topluluklarını açtığını, ancak binlerce para ödedikleri tur şirketlerinin eylemde olmadığını hissettiklerini söylüyor.

En fazla, müzikle yüzleşmek için yetersiz yanıtlarla silahlanmış yerel temsilciler gönderdiler.

Birmingham’dan bir adam bana onların “kurbanlık kuzular” olduğunu söyledi.

Yani şimdi yüzlercesi okulların, spor merkezlerinin ve havalimanlarının katlarında haber bekliyor.

Derinden hüsrana uğramış olsalar da, sonunda şanslı olanların kendilerinin olduğunun, ayrılabileceklerinin farkındalar.

Bu yangınlarda evlerini ve iş yerlerini kaybeden Rodoslular, iklim değişikliğinin maliyetini hesaba katacak olanlardır.